Aşk ve Hüznün Buluşma Noktası..!
Sana son sozum hayat
SANA SON SÖZÜM HAYAT
Düşünme artık olanı biteni,
Önünde gül yüzlü bir çocuk suretidir gelecek..
İçimi ısıtan yalanın geceye kurban verdiği son ümidiydi,
Bu kırgın savunmasız cümle..
Yıllar yılları kovaladıkça,nefesin yüreğine fazla gelmeye başlayacak.
Ardına bakacaksın ansızın,ne çok acı toplamışım diyeceksin koca bir iç çekerek.
İsyanlara sırdaş acılara küskün yeni kimliğinle,
Belki kızgın belki çaresiz sorular soracaksın,
Adressiz zamanlarına..
Yaşlanmış,kırışıklıklarla bezeli yüzünde,
Istırap hayatın en acı imzası olarak kalacak son nefese kadar..
Ben artık;
Yorgunum
Yılgınım
Biraz kahır dolu biraz çaresiz
Sensiz kimsesiz
Issız ,terk edilmiş
Hüzünlerin başkentiyim..
Pişmanlıklar,yaşanmış yaşanamamış bütün hatıralar o koyu özlemler..
Boğazımda düğümlenmiş,haykırılmayı bekleyen boynu bükük hıçkırıklar..
Zalimim ben..
Utanıyorum kendimden..
Öksüz yetim gibi bıraktığım düşlerim karanlık kuytularda af diliyorlar..
Ne zaman bu kadar gaddar oldum ben ?
Ne ara harcadım umutları ?
Elim değdi yüreğimdeki sen’e,
Bıçak misali keskindim,kanadın durdun
Aldırmadım avuçladım kana kana,ağlaya ağlaya..
Zihnim lal..
Korkuyorum içimdeki intihar heveslisi arzularımdan..
Haydi hayat;ses ver sesime.
Benden alacaklarının hesabını çıkar,
Acılar taşıyor yüreğimden.
Birkaç damla gözyaşım var hala sakladığım,
Hesabımdan düş ben düşmeden.
Dayanmaz buna bu can, girdaplarına sürüklediğin mutlulukların
Senin merhametine ihtiyacı var.
Yalvarsam fayda etmez, yüreğindeki hissiz öfkeler azılı düşmanımdır..
Gücüm yok savaşamam,
Yenildim hüzünlü hazan mevsimlerine..
Yaprak gibi düşüyorum,ez yüreğimi
Sana son sözüm hayat,dinle;
Kabullendim gerçeği,oyun bitti..
Kaybettim..
Sana armağandır,
yenilgimde hayasızca savurduğun kahkahalar...
Düşünme artık olanı biteni,
Önünde gül yüzlü bir çocuk suretidir gelecek..
İçimi ısıtan yalanın geceye kurban verdiği son ümidiydi,
Bu kırgın savunmasız cümle..
Yıllar yılları kovaladıkça,nefesin yüreğine fazla gelmeye başlayacak.
Ardına bakacaksın ansızın,ne çok acı toplamışım diyeceksin koca bir iç çekerek.
İsyanlara sırdaş acılara küskün yeni kimliğinle,
Belki kızgın belki çaresiz sorular soracaksın,
Adressiz zamanlarına..
Yaşlanmış,kırışıklıklarla bezeli yüzünde,
Istırap hayatın en acı imzası olarak kalacak son nefese kadar..
Ben artık;
Yorgunum
Yılgınım
Biraz kahır dolu biraz çaresiz
Sensiz kimsesiz
Issız ,terk edilmiş
Hüzünlerin başkentiyim..
Pişmanlıklar,yaşanmış yaşanamamış bütün hatıralar o koyu özlemler..
Boğazımda düğümlenmiş,haykırılmayı bekleyen boynu bükük hıçkırıklar..
Zalimim ben..
Utanıyorum kendimden..
Öksüz yetim gibi bıraktığım düşlerim karanlık kuytularda af diliyorlar..
Ne zaman bu kadar gaddar oldum ben ?
Ne ara harcadım umutları ?
Elim değdi yüreğimdeki sen’e,
Bıçak misali keskindim,kanadın durdun
Aldırmadım avuçladım kana kana,ağlaya ağlaya..
Zihnim lal..
Korkuyorum içimdeki intihar heveslisi arzularımdan..
Haydi hayat;ses ver sesime.
Benden alacaklarının hesabını çıkar,
Acılar taşıyor yüreğimden.
Birkaç damla gözyaşım var hala sakladığım,
Hesabımdan düş ben düşmeden.
Dayanmaz buna bu can, girdaplarına sürüklediğin mutlulukların
Senin merhametine ihtiyacı var.
Yalvarsam fayda etmez, yüreğindeki hissiz öfkeler azılı düşmanımdır..
Gücüm yok savaşamam,
Yenildim hüzünlü hazan mevsimlerine..
Yaprak gibi düşüyorum,ez yüreğimi
Sana son sözüm hayat,dinle;
Kabullendim gerçeği,oyun bitti..
Kaybettim..
Sana armağandır,
yenilgimde hayasızca savurduğun kahkahalar...