Bu gecenin tarifi imkansız...
acıların en koyusu yüreğimde,elime aldığım basit bir kalemle
asilce seni anlatmaya,seni yaşamaya çalışıyorum..

SEN..deli mavi hoyrat esinti..
SEN..yüreğimin üstüne kapanmaz yaralar açan
VE SEN.. aşk nedir bilmeyen yalancı varlık..kimbilir kimlerin dizinde uyuyorsun şimdi..

ben bu gece biraz daha yorgun,huysuzum halbuki bu gece sensizliğin bilmem kaçıncı gecesi unutmalıyım seni öyle değil mi?
hatırlamamalı,ismini anmamalıyım..
ne zordur ki ! böyle bir ihtimal bile yok..

şimdi buraya yazıyorum seni benden sonra bir kaç kişi okuyup ellerine,yüreğine sağlık diyecekler..
bilmeyecekler ki bunlar benim sessiz çığlıklarım,sana yakınlığım,hepsi senden bir alıntı bir parça,ve bilmeyecekler ki..
ben günlerce yitik rüzgarlarla uyandım..
geceleri sen diye kapattım gözlerimi..
ve nihayetinde uykuda terk etti beni..şimdi yapayanlızım

gitmek neyi değiştirdi söylesene?
o gördüğün düşler gerçeğe dönüştümü,ben karaları bağlarken
sen pembe günler mi yaşıyorsun..
peki mutlumusun söylesene..?

tamam..
al işte bütün rüyaların gerçekleşti birer birer
oysa ne sözler verilmişti değil mi???
mutluluk denen o zavallı varlığı yutan feleğe bir çomakta biz sokucaktık
yıkıcaktık umutsuz yolları
yerine yeni ümitler yapacaktık..
yürekler dolusu isyanım var sana anlasana..??
affetmiyeceğim seni..
sana her yazışımda birkez daha,
bir kez daha nefret edeceğim senden..
sen beni kimlere,nelere değiştin..
oysa sen canım,sevdiğim,sevgilim nelere değmiştin..