Göründüğünüz insan mısınız siz... 
yoksa bir define arayıcısı hazineler mi bulur 
içinizde ya da yıkılmış 

bir kentin harabelerinimi taşıyorsunuz.
 Derininizde neler saklıyorsunuz..?

Ne kadarınız gerçek sizin?

Ülkenizle ilgili düşüncelerinizi söylüyor musunuz,
yoksa başınızı belaya sokamayacak kadar akıllı mısınız,

gerçek düşüncelerinizi başbaşa konuşmalara mı saklıyorsunuz...?
 buluyor musunuz..?? Günahlardan yapılmış hayaller 

var mı içinizde...günahtan korktuğunuzdan bunları saklayıp 
Tanrı'yı mı kandırmaya uğraşıyorsunuz? 

Günahları sevmiyor musunuz, seviyormusunuz yoksa..?? 
Uzun bir yolculuğa çıkar gibi duygularınızla

düşüncelerinizi denklere sarıp da 
içlerinizde bir yerlere mi yerleştirdiniz...
birgün yolculuk bitince açmayı mı 

düşünüyorsunuz, aslında yolculuğun hiç bitmeyeceğini 
ve denklerinizi hiç açmayacağınızı bilerek...
Birgün çıldırsanızda

bütün duygularınızla düşüncelerinizi açıkça söyleseniz, 
neler duyacağız sizden... gizli palyaçolarmı çıkacak  ortaya, 

yoksa korkaklığın altında, bir istiridyenin içinde
 büyüyen inciler gibi büyümüş yiğitlikler mi..?? 

Kızgınlıklarınız yok mu sizin,öfkeleriniz,isyanlarınız? 
Aşklarınız yok mu?

Kendi sahtekârlığınıza ne kadar esirsiniz?

Esaretten kurtulsanız da gerçekler dökülse ortaya...
kendinize şaşar mısınız...??Hiç düşündüğünüz oluyor mu

kırkıncı odada neler var diye... 
hangi unutulmaya çalışılmış sevgililer, 
dile getirilmeyen özlemler,

söylenmeye söylenmeye birikmiş öfkeler, 
hangi boşvermişlikler,hangi inkar edilmiş 
arzular yatıyor diplerde..??

Ne kadarınız gerçek sizin?

Kimselerden korkmadığınız kadar 
korkuyor musunuz kendinizden...
Şehrin ışıklarının bulutlara yansıdığı

turuncu pırıltılı külrengi bir gecede, 
şimşeklerle boşanan yağmur başladığında şatonuzun

odalarında bir gezintiye çıkıyor musunuz... 
ağır ağır yaklaşıp o kırkıncı odaya 
açıyor musunuz kapıyı usulca...
gördükleriniz ağlatıyor mu sizi,
 bu kadar gerçeği o odada saklayıp,
hayatı yalandan yaşadığınızı farketmek nasıl bir 

sarsıntı yaratıyor...???
Yoksa, ne gökyüzüne vuran ışıklar 
ne yağmur ne de sessiz gece,
sizin kırkıncı odaya yaklaşmanızı 

sağlamıyor mu...
korkuyor musunuz kendi gerçeklerinizden,
kırkıncı odanız size de mi kapalı, kendi kendinize 
bile mahrem misiniz?
            
            

Ne kadarınız gerçek sizin?

Ne kadarınız kendi sahtekârlığına esir?
Bıktığınız olmuyor mu kendi yalanlarınızdan... 
hiç kendinizden 

sıkıldığınız olmuyor mu, 
kendinizi bir yerlerde terkedip de 
gitmek istemiyor musunuz.Bütün yalanlarınızdan

uzak bir yere..???Şöyle rahatça bütün duygularınızı, 
bütün düşüncelerinizi  söyleyebileceğiniz bir diyara,

kendinizi bile yanınızaalmadan.
Ah aslında ben onu seviyordum diye ağlayacağınız 
kimleri saklıyorsunuz koynunuzda... 
yüksek sesle eleştirip de içinizden hak verdiğiniz
 hangi düşünceler var. 
Kendinizi akıllı bulurken 

aslında gizlice kendi korkaklığınızdan utandığınızın
 itirafını nerelerde gizliyorsunuz..?? 
 

Ne kadarınız gerçek sizin?

Ne kadarınız kendi sahtekârlığına esir?
Bunu hiç düşündüğünüz oluyor mu, 
yoksa bunu düşünmek

bile yasak mı size? 
Neler var kırkıncı odada... 
otuzdokuz odadan yapılmış hayatınızı,
kırkıncı odanın 

kapısını açmamak için yalandan mı yaşıyorsunuz..??
Niye yapıyorsunuz bunu..?? 
Açsanıza kırkıncı odayı yağmurlu bir  gecede ....

Belki...

Belki de hiç açmazsınız... 
kapalı bir odayla yaşarsınız bütün ömrünüzü, 
kendinizden sıkılarak...